Ο νομός Φλώρινας προσδιορίζεται βόρεια από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και δυτικά από την όμορη Αλβανία. Η λίμνη της Μεγάλης Πρέσπας αποτελεί το σημείο επαφής των τριών κρατών, το τριεθνές.
Προς την ελληνική ενδοχώρα η Φλώρινα συνορεύει με τους Νομούς Πέλλας, Κοζάνης και Καστοριάς.
Έκταση 1.924 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με πλούσιες εναλλαγές τοπίων, υψόμετρο 650 μέτρων, που φτάνει στα 2.524 μέτρα στην κορυφή του Βάρα. Μορφολογικά, ο νομός έχει ορεινό, ημιορεινό και πεδινό χαρακτήρα. Η συμπαγής ορεινή μάζα του βόρειου-βορειοδυτικού τμήματος αποτελείται από τα βουνά Βαρνούντας, Βέρνον και Βοράς, που οι ορεινοί όγκοι τους καταλήγουν στις εύφορες πεδιάδες των Πρεσπών.
Ο Βαρνούντας (ή Περιστέρι) αποτελεί το φυσικό όριο μεταξύ της λεκάνης της Φλώρινας και των Πρεσπών και εκτείνεται από την περιοχή της πόλης της Φλώρινας, βόρεια μέχρι και πέρα από τα σύνορα με την FYROM. Δυτικά τροφοδοτεί το χείμαρρο του Αγίου Γερμανού, ο οποίος εκβάλλει στις Πρέσπες. Νοτιοδυτικά φιλοξενεί τις πηγές του Λαδοπόταμου, ο οποίος ξεκινά από τις ρεματιές της περιοχής Πισοδερίου και διασχίζοντας τα Κορέστια σχηματίζει έναν από τους σημαντικότερους παραποτάμους του Αλιάκμονα
Το Βέρνο ή Βίτσι αποτελεί κατά κάποιο τρόπο συνέχεια του Βαρνούντα και φυσικό σύνορο των νομών Φλώρινας και Καστοριάς. Ψηλότερη κορυφή του είναι το Βίτσι, με ύψος 2.128 μέτρα. Στο σύνολο του ορεινού όγκου, περιοχές με ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά και παραδοσιακό αγροτικό τοπίο είναι οι κοιλάδες του Πολυποτάμου – Ατραπού και της Φλώρινας- Αλώνων με την τελευταία να διασχίζει ο ποταμός Σακουλέβας. Με βάση την οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) συγκαταλέγεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών ΝΑΤURΑ 2000.
Ο Βόρας (Καϊμακτσαλάν) είναι το τρίτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, μετά τον Όλυμπο και το Σμόλικα, με την κορυφή του να φθάνει τα 2.524 μέτρα. Αποτελεί το φυσικό σύνορο των νομών Φλώρινας και Πέλλας. Το σύνολο του βουνού παρουσιάζει πάρα πολύ μεγάλη και μοναδική ποικιλία οικοτόπων, με εκτεταμένες περιοχές από συνεχόμενα δάση με μεγάλη ποικιλία δένδρων (βελανιδιές, οξιές, καστανιές, έλατα, πεύκα], βαθιές κοιλάδες, χαράδρες και βοσκότοπους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία πάρα πολλών σημαντικών ειδών, τόσο χλωρίδας, με πάνω από εκατόν πενήντα ομάδες φυτών, όσο και πανίδας. Με βάση την οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) συγκαταλέγεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000.
Ο νομός διαθέτει έξι φυσικές λίμνες, οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν σημαντικούς βιότοπους για σπάνια είδη της ελληνικής χλωρίδας και πανίδας και συμπεριλαμβάνονται στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000. Επίσης, ταμιεύτηρες έχουν δημιουργηθεί με σκοπό κυρίως την εξυπηρέτηση αναγκών της ΔΕΗ καθώς και άρδευσης, όπως οι ταμιευτήρες Σκοπού, Κολχικής αλλά και το φράγμα Τριανταφυλλιάς που αναμένεται να λειτουργήσει σύντομα.
Η Μικρή Πρέσπα είναι μακρόστενη, μεσοτροφική λίμνη, με επιφάνεια 47,35 χλμ2, από τα οποία τα 43,5 είναι στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα στην Αλβανία. Η Μεγάλη Πρέσπα είναι ολιγοτροφική λίμνη, έχει συνολική επιφάνεια 272 χλμ2, από τα οποία τα 37-39 είναι στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο εθνικό δρυμό στην Ελλάδα, με έκταση διακόσια πενήντα τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία η ζώνη απόλυτης προστασίας, ο πυρήνας, καταλαμβάνει 49,3 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η Ελληνική Πολιτεία αναγνωρίζοντας τις φυσικές αξίες της περιοχής, ανακήρυξε την περιοχή Εθνικό Δρυμό, το 1974, ενώ από το 1973 συγκαταλέγεται στους υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας σύμφωνα με την Συνθήκη Ραμσάρ.
Στην περιοχή του Αμυνταίου έχουν σχηματισθεί οι λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας, ως συνέχεια της υδρολογικής λεκάνης της Εορδαίας. Η λίμνη Πετρών είναι πολύ μικρότερη, δέχεται τα νερά από την λίμνη Χειμαδίτιδα και τροφοδοτεί με τη σειρά της την Βεγορίτιδα. Είναι μεσοτροφική λίμνη, η μέση στάθμη της βρίσκεται σε υψόμετρο 572 μέτρων, το μέγιστο βάθος 3,5 μ και η επιφάνεια της έχει έκταση 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η λίμνη Βεγορίτιδα είναι από τις βαθύτερες λίμνες της Ελλάδας. Το μέγεθός της μεταβάλλεται συνέχεια, κυρίως λόγω της υπερβολικής άντλησης για τις ανάγκες του Υδροηλεκτρικού Σταθμού Άγρα, του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Αμυνταίου – Φιλώτα και της άρδευσης των γειτονικών γεωργικών εκτάσεων.
Η λίμνη Ζάζαρη είναι μια από τις ομορφότερες λίμνες της Ελλάδας, σε υψόμετρο 602 μέτρα, έχει εμβαδό περίπου δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τροφοδοτείται από το ποτάμι του Σκλήθρου, αλλά και από υπόγειες πηγές, ενώ στη συνέχεια τροφοδοτεί με τη σειρά της τη Χειμαδίτιδα. Η λίμνη Χειμαδίτιδα είναι μεγαλύτερη, έχει έκταση 10,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται εννιά μέτρα χαμηλότερα από τη Ζάζαρη. Πρόκειται για λίμνη με έντονο ευτροφισμό, ο οποίος είναι εμφανής από την πολύ μεγάλη έκταση απροσπέλαστων καλαμιώνων, οι οποίοι όμως αποτελούν σημαντικό βιότοπο για την αναπαραγωγή, διαχείμαση και γενικότερα διαβίωση σημαντικών οργανισμών.
Το κλίμα του Νομού επηρεάζεται από τη γεωγραφική και υψομετρική θέση της περιοχής, σε συνδυασμό με τους μεγάλους ορεινούς όγκους και την παρουσία των λιμνών στις Πρέσπες και στην περιοχή του Αμυνταίου. Το κλίμα είναι καθαρά ηπειρωτικό, με ψυχρούς χειμώνες, πολλές βροχοπτώσεις και χιόνια και μέση ετήσια θερμοκρασία 11,5° C, αν και υπάρχει αισθητή διαφορά μεταξύ των τριών υψιπέδων Αμυνταίου, Φλώρινας και Πρεσπών. Η παρουσία των λιμνών επηρεάζει θετικά το μικροκλίμα των γειτονικών τους περιοχών, προσφέροντας ηπιότερες συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αν και κατά μεγάλες περιόδους ολικού παγετού οι μικρότερες παγώνουν.
Κοινοποιήστε:
